„Það væri bara gott ef fleiri kynnu táknmál“ : félagsleg þátttaka fatlaðra barna í almennum grunnskóla

Verkefnið fjallar um félagslega þátttöku fatlaðra barna sem stunda nám í almennum grunnskóla og byggir á niðurstöðum úr fræðilegum skrifum sem og niðurstöðum tilviksathugunar sem framkvæmd var í grunnskóla á höfuðborgarsvæðinu. Markmið verkefnisins var að varpa ljósi á félagslega þátttöku fatlaðra barna sem ganga í almennan grunnskóla. Meðal annars var leitast við að komast að því með hvaða hætti fötluð börn taka þátt í félagslegu starfi almennra grunnskóla og hvernig samskiptum væri háttað á milli ófatlaðra og fatlaðra grunnskólanemenda. Áhersla var lögð á hugmyndafræði um skóla án aðgreiningar sem og félagsleg sjónarhorn á fötlun. Þátttakendur tilviksathugunarinnar voru tvær hreyfihamlaðar og daufblindar stúlkur sem stunda nám á unglingastigi í almennum grunnskóla. Helstu niðurstöður sem fengust við lestur á skrifum fræðimanna og úr tilviksathuguninni benda til þess að félagsleg þátttaka fatlaðra barna í almennum grunnskóla sé ekki jafn mikil og þátttaka ófatlaðra nemenda á sama aldri. Í ljós kom að oft þarf litlar breytingar innan skólanna til þess að stuðla megi að aukinni þátttöku fatlaðra barna. Má þar nefna hagnýt atriði, eins og aðgengis- og húsnæðismál. Þátttakendur rannsóknarinnar upplifðu skólann að sumu leyti á afar misjafnan hátt. Eðli þess stuðnings sem fötluð börn fá frá stuðningsaðilum innan skólans getur haft mikið að segja þegar kemur að þátttöku í skólastarfinu. Niðurstöður styðja við það hversu mikilvægt það sé að hafa í huga að fötluð börn, líkt og ófötluð, eru fjölbreyttur hópur ólíkra einstaklinga með misjafnar þarfir